دستگاه تولید مثل ن از رحم، لوله های فالوپ، تخمدان ها و واژن تشکیل شده است. در این بخش به بررسی پولیپ رحم می پردازیم. رحم محل پرورش جنین است و برای داشتن فرزندی سالم نیازمند محلی سالم برای رشد و نمو آن هستیم.
به طور خلاصه عرض می‌کنم، قشر داخلی رحم از بافتی به نام آندومتر پوشیده شده است، این بافت در زمان عادت ماهانه دچار خونریزی و ریزش می شود و بعد از آن با زیاد شدن هورمون ها دوباره شروع به رشد و ضخیم شدن می کند تا بستر را برای پذیرش جنین احتمالی آماده کند.
در بیماری پولیپ رحم این بخش یعنی آندومتر دچار بیماری می شود. رشد غیر طبیعی قسمت هایی از این قشر داخلی می تواند توده هایی را به وجود بیاورد که به آنان پولیپ می گویند.
همانطور که پیشتر گفته شد علائم بیماری های ن در بسیاری از موارد شبیه به هم هستند. علائم پولیپ رحم بسیار شبیه به علائم سرطان رحم است. درست است که پولیپ رحم هم مانند سرطان رحم به رشد اضافی و موضعی آندومتر گفته می شود البته میان این دو فرق بسیار است. در پولیپ رحم توده ها بدخیم نیستند.
از علائم پولیپ رحم می توان به خونریزی بیش از حد در عادت ماهیانه، لکه بینی در بین دو عادت ماهیانه، لکه بینی و خونریز بعد از نزدیکی، لکه بینی بعد از یائسگی، عادت ماهیانه نامنظم و دشواری در باردار شدن اشاره کرد. اگر این دست علائم را در خود مشاهده کردید سریعا به پزشک ن مراجعه کنید.
هنوز علت ایجاد پولیپ های رحمی مشخص نیست. پزشکان معتقدند از آنجایی که هورمون های نه سبب رشد قشر آندومتر می شوند، تغییرات هورمونی در بدن ن را یکی از عوامل ایجاد کننده این پولیپ ها هستند.
این توده های ملقب به پولیپ رحم می توانند در سایر نقاط دستگاه تناسلی هم رشد کنند. اگر در واژن رشد کنند، باعث ایجاد درد و خونریزی در هنگام نزدیکی می شوند. اگر در لوله های فالوپ رشد کنند، می توانند از باردار شدن جلوگیری کنند.
چاقی، یائسگی، سن بالای 50 سال، فشار خون بالا و مصرف داروهای ضد استروژن مانند تاموکسیفن در ایجاد پولیپ رحم موثر هستند. مطالعات نشان داده اند که در سنین بارداری (بعد از دوران بلوغ و پیش از یائسگی)، احتمال ایجاد پولیپ 5 تا 6 درصد است و این در حالی است که این احتمال در دوران یائسگی به 11 تا 12 درصد می رسد. ایجاد پولیپ در جوانی و در دوران بلوغ بسیار نادر است.
به طور کلی دو نوع پولیپ رحم وجود دارد. پولیپ پایه دار و پولیپ بی پایه، پولیپ پایه دار در واقع یک توده است که توسط یک پایه گوشتی باریک به دیواره وصل شده است. این پایه ها گاهی بسیار بلند می شوند و تمام طول رحم را طی می کنند. رحم بدون پایه به صورت مسطح به دیواره رحم چسبیده است.
در این روش رنگ مخصوصی را در درون لوله های فالوپ و رحم تزریق می کنند تا بافت های متفاوت از رحم دیده شوند و بعد از عکسبرداری می توان سلول های طبیعی رحم را از پولیپ تشخیص داد.
در این روش پزک اسکوپ مخصوصی را وارد واژن می کند تا از پولیپ ها نمونه برداری کند. همچنین این اسکوپ مجهز به میله ای است که کورتاژ انجام میدهد تا با وارد شدن به رحم بافت دیواره رحم و پولیپ ها را تراشیده و زیر میکروسکوپ مطالعه کند.
در این روش پزشک دستگاه سونوگرافی کوچکی را وارد واژن می کند تا بتواند تصویری از داخل رحم و واژن بدست بیاورد و پولیپ رحم را تشخیص دهد.
در این روش ابتدا پزشک محلول آب نمک را درون رحم می ریزد تا رحم افزایش حجم دهد و سپس میله های تولید کننده امواج را وارد بدن می کند و اقدام به تصویر برداری می کند. در این روش آب نمک فقط جنبه بزرگ کننده دارد تا تصویر بهتری از درون رحم بدست آید.
درباره این سایت